Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Πορεία προς Ανατολάς

Ο Ξαρχάκος κοιτούσε το ποτάμι με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του. Πρώτη φορά το έβλεπε απο ανατολικά!



Η 25η τεθωρακισμένη ταξιαρχία - η δικιά του ταξιαρχία - είχε διασχίσει το ποτάμι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Η τουρκική επίθεση μια εβδομάδα πριν, μέσω του ποτιστικού ρέματος, είχε αρχικά σταθεροποιηθεί με έναν πρωτόγνωρο όγκο πυροβολικού και  στην συνέχεια οι 2 τοπικές μεραρχίες πεζικού θυσιάστηκαν μαζί με το σύνολο σχεδόν των αντιαρματικών του στρατού για να την διαλύσουν. 4 ΤΘΤ και 6 Μ/Κ ταξιαρχίες - η ελίτ της 1η στρατιάς είχαν καταστραφεί. Τα κουφάρια αρμάτων και ανθρώπων απλώνονταν επί χιλιόμετρα. Η 20η ΤΘΜ τότε  μόνο πήρε διαταγή να κινηθεί ανατολικά από την περιοχή της Κομοτηνής που αγωνιωδώς παρακολουθούσε τις εξελίξεις. Κουτσή με 2 ΤΘΤ (η 24η ΤΘΤ με τα παλιά Leo1Α5) και την 71 Α/Φ ΤΑΞΠΖ σε φορτηγά, προχώρησε και πέρασε το ποτάμι απο τις στημένες τουρκικές γέφυρες - 35 τον αριθμό - που επέζησαν απο το μπαράζ των προηγούμενων ημερών καθώς και πάνω επίσης από την εναπομένουσα 8 Μ/Κ ΤΑΞΠΖ που τις φιλούσε για ανεξήγητο λόγο.
Ο Ξαρχάκος κοίταξε τις κοίτες. Πτώματα παντού. Οι πεζικάριοι της 50ης ΤΑΞΠΖ – λιγότεροι πια απο 500 άτομα σε μια ταξιαρχία 4 χιλιάδων - κρατούσαν το ποτάμι  και έψαχναν για καταδρομείς του εχθρού. Η ΠΑ από πάνω έλαμπε με την παρουσία της. Είχε καταφέρει το αδύνατο και το έδειχνε. Ουφ, σκέφτηκε ο Ξαρχάκος, οι συνάδελφοι με τα μπλε θα ήταν ανυπόφοροι πια...

Ευκαιρία λοιπόν να τους δείξει και αυτός!

Μπήκε στο Μ577 του και έλεγξε την οθόνη του.  Ήταν όλοι στις θέσεις τους σε ένα τεράστιο σφηνοειδή σχηματισμό με πλάτος πάνω απο 5 χιλιόμετρα και την μύτη προς τα βορειοανατολικά. Πληκτρολόγησε μια διαταγή και πάτησε το enter. Τα σχέδια έτοιμα απο το επιτελείο του. Ο ίδιος έδωσε απλώς την έναρξη αυτών. Αφουγκράστηκε.  Σε λιγότερα από δέκα λεπτά τριακόσιες  diesel έβαλαν μπρος. Ένα χαμόγελο άνοιξε διάπλατα. Diesel, η μυρωδιά των ΤΘ είχε φτάσει στην μύτη του. Συνέχισε να κοιτάει το πάνελ. ΠΑ οκ, ΑΣ οκ, ΠΒ οκ, ΔΜ οκ. Αναγνώριση οκ. Όλα καθαρά για την ώρα.
Στόχος οι 40 Εκκλησιές στο κέντρο της ανατολικής Θράκης όπου σύμφωνα με τα σχέδια του ΔΣΣ θα ήταν το ανώτατο όριο προέλασης και χώρος γενικής άμυνας. Ο αρχηγός δεν ήταν χαζός. Ήξερε οτι έρχονταν μαζικά οι 2 και 3 στρατιές, λιγότερα καλά οπλισμένες αλλά τρομερά έμπειρες. Με μια κουτσή μεραρχία και έφεδρους δεν σταματάς στρατιές. Σκοπός ήταν η 20η ΤΘΜ να δείχνει δυνατή ωσότου η ΠΑ και τα Apache να πιέσουν για μια ανακωχή. Τα 85 του Leo2A6 θα έδειχναν σε όποιον πλησίαζε οτι οι γιουναν το κατέχουν το άθλημα και εκτός του γηπέδου τους.    
     

Η ταξιαρχία προχώρησε χωρίς πρόβλημα μέχρι τις 09:00. Γεφύρωσε την κατεστραμμένη γέφυρα του Uzunköprü και προχώρησε προς Pehlivanköy απο την ανατολική πλευρά του ποταμού που πέρναγε μέσα απο την πόλη. Δυτικά αυτού και με αποστολή την αναγνώριση επι του αυτοκινητόδρομου Ε87 Αδριανούπολης-Δαρδανελλίων, κινούνταν η Δ’ ΕΑΝ. 10 χλμ μέχρι το Pehlivanköy. Απο το Kircasalih η Δ ΕΑΝ θα πλαγιοκοπούσε απο αριστερά. Αυτό ήταν το σχέδιο. Απλό, ειδικά όταν η αεροπορία και τα Apache δεν έβλεπαν κανέναν στην περιοχή. 
Κάποιες αναφορές έφτασαν απο την Δ'ΕΑΝ η οποία συνάντησε ναρκοπέδιο και ΑΤ πυρά απο ελαφρά οχήματα. Οκ... τίποτε σοβαρό - δεν ζητάνε βοήθεια, Θα τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Η έλλειψη MEA ήταν τραγική...

Η 25η έφτασε στα 2 χιλιόμετρα απο την κωμόπολη του Pehlivanköy όταν ο Ξαρχάκος άρχισε να ακούει τις αναφορές απο τα προχωρημένα οχήματα. "Νάρκη, βλάβη ερπύστριας", "Νάρκη", "Νάρκη". Ξαφνικά "ΑΤ μπροστά και ανατολικά"! Παρατήρησε τον ψηφιακό του χάρτη. Τα πυρά έρχονταν μέσα από τα σπίτια του Pehlivanköy όπως σημείωναν τις θέσεις βολής οι ουλαμαγοί. Πρώτη απώλεια!!! Ένα ολοκαίνουργιο Α6 και ίσως 4 παλικάρια νεκρά.
"87 απο 96, αναφορά!", διέταξε τον Αντισυνταγματάρχη του 22ουΤΣ. "96 δεχόμαστε βαρέα ΑΤ. Έχουμε ρίξει καπνογόνα και ψάχνουμε για θέσεις κάλυψης. Δεν βοηθάει το έδαφος. Έχω 1 άρμα κάτω. 4 με βλάβες απο ΑΤ, και 6 ακινητοποιημένα." "Θες πυροβολικό;" "Βλέπω πολίτες στους δρόμους να τρέχουν..." Σκατά!, "Ζήτα πυρά και βάρα με τα πενηντάρια πάνω απο τα κεφάλια τους  - θα μπουν σε κανα σπίτι έτσι ή θα πέσουν κάτω." "Θα βγάλω έξω το πεζικό. Αν χρειαστεί μπορεί να ζητήσω και άλλο. 87 τέλος"
Ο Ξαρχάκος είδε τα άρματα στην οθόνη να φτιάχνουν γραμμή προς τα ανατολικά. Η Δ' ΕΑΝ ήταν δυτικά και έστειλε τα apache ανατολικά προς νότια. Έφερε μπροστά το τρίτο του ΤΣ του 645 ΠΖ με σκοπό να το περάσει ανάμεσα στα άλλα δύο και να το ρίξει στην Pehlivanköy.
Μάλλον κάποιος τους έβλεπε γιατί όταν τα πρώτα Μ113Α2 πέρασαν την γραμμή, συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό οχημάτων στην περιοχή, άρχισαν να τους βαράνε με ΠΒ. Δεν ανησύχησε για τα άρματα: Το 6ρι είχε την καλύτερη θωράκιση οροφής στο κόσμο. Τα Μ113 απο την άλλη άρχισαν να έχουν απώλειες. Οι τουρκοι μάλλον περίμεναν να δουν καπνό καθώς το μπαράζ συνεχίστηκε με ρουκέτες. Ο θόρυβος ήταν τρομαχτικός. Ο Σ/Α πήρε φωτιά ταυτόχρονα η οθόνη του κοκκίνισε: "Βλάβη μηχανής - ακινητοποιημένος" ή με "Απώλεια". Τί;;; "96 απο 87, Βαρέα πυρά ΠΒ. Βομβίδια ΑΤ. Χτυπάνε μηχανές και πύργους! Δεν κάνουν τίποτα τα καπνογόνα. Θα κινηθώ μπροστά προς το Pehlivanköy, θέλω πυρά Αντιπυροβολικού". "Θα τα έχεις 96." 





Ο Ξαρχάκος έδωσε διαταγές, και ζήτησε απο την μεραρχία να σιγήσουν το εχθρικό ΠΒ. "Αδύνατο" η απάντηση. "ΠΕΠ εκτός βεληνεκούς. Βαρέα Α/Α στην περιοχή εκτόξευσης αναφέρει η ΠΑ" . Ο Ξαρχάκος έστειλε το 25ο ΤΣ νότια και ανατολικά. Ίσως να το περάσουμε απο το πλάι, σκέφτηκε. 
Το 25οΤΣ έφυγε σαν σφαίρα. Ίσως τα πυρα απο τα ΠΕΠ, ίσως το άγχος του Αντισυνταγματάρχη της να περάσει μπροστά, δεν είδαν τα 4 ελαφρά θωρακισμένα τροχοφόρα 3 χλμ μπροστά τους. Κάθε τροχοφόρο είχε στην οροφή του έναν καταδείκτη laser. Το προσωπικό τους απλώς ακούμπησε το πρώτο Leo2Α6 που είδε με μια μικρή δέσμη φωτός. Αυτόματα το όχημα πέταξε καπνογόνα και γύρισε τον πύργο προς την απειλή. Ο πυροβολητής του δεν πρόλαβε να δει τη απειλή πριν χτυπήσει το άρμα μια κατευθυνόμενη ρουκέτα CIRIT. Η ζημιά ήταν ελάχιστη, αλλά ακολούθησαν άλλες 4 πριν χάσει ο πυροβολητής το κύριο σκοπευτικό του. 4 AH-1, άνω των 30 ετών έκαστο, είχαν πλησιάσει στα 7 χλμ, και εξαπόλησαν 76 ρουκέτες έκαστο, οι μισές καθοδηγούμενες απο τα 4 τροχοφόρα. Τα Leopard μπήκαν σε θέσεις hull down όπου μπορούσαν, προληπτικά πιο πολύ, γιατί είχαν μόνο επιφανειακές ζημιές. Από την άλλη τα τροχοφόρα και τα Μ113Α2 φλέγονταν μπροστά τους αβοήθητα. Το πεζικό έτρεχε να καλυφθεί ανάμεσα στις εκρήξεις των ρουκετών και των πυρομαχικών των καμένων οχημάτων. Η  αντίδραση της ταξιαρχίας ήταν ταχύτατη: στο βάθος τα Μ109Α3GE γάζωναν την περιοχή των τροχοφόρων, ενώ τα Apache πρόλαβαν και αποτελείωσαν τα ελικόπτερα - αφού είχαν ρίξει το φορτίο τους.
 
Ο ταξίαρχος βλαστήμησε. Δύο ΕΜΑ με ζημιές, η μια με βαριές, ένα Μ/Κ ΤΠ διαλυμένο.

Πήρε την μεραρχία για να φέρει την 24η μπροστά μαζί με την 71η. Ήθελε τουλάχιστον μια μέρα για τις ζημιές και αναπλήρωση. Το μήνυμα απο την μεραρχία ήταν αρνητικό. Έπρεπε να κάτσει, να οχυρωθεί στο σημείο και να περιμένει την εφεδρική 10η ΤΑΞΠΖ. και την Δ' ΕΑΝ. Ασχολούμενος με την ταξιαρχία του δεν πήρε χαμπάρι τί είχε γίνει στις υπόλοιπες μονάδες της μεραρχίας. Μια  πτήση 6 F-4Ε έριξε πιθανόν κάποιο κλώνο του Αμερικανικού  JSOW πάνω απο την ασιατική τουρκία. Τα βλήματα ήταν με διασκορπιστές βομβιδίων.  4 "JSOW" ανα F-4Ε, με 24 βομβίδια ανα βλήμα, συνολικά 576 διατρητικά πυρομαχικά έπεσαν απο τον ουρανό σε όλη την περιοχή της 24ης και της 71ης. Τα πυρομαχικά πέρασαν μηχανές, πύργους και φορτηγά σαν ζεστό μαχαίρι σε βούτυρο. Οι δύο ταξιαρχίες έτσι απλά είχαν πάψει να υπάρχουν.

Ο Ξαρχάκος βγήκε έξω απο όχημα πρώτη φορά μετά το ποτάμι. Σε λίγες ώρες είχαν όλα αλλάξει. Άναψε ένα τσιγάρο. Έπρεπε να σβήσει την μυρωδιά της ήττας.

1 σχόλιο: