Άρμα

«Κώστα, μπροστά, στο λευκό κτήριο, γωνία δεξιά. Χαχαχαχα!»
Ο πυροβολητής άρματος μάχης Μόνιμος Λοχίας Κωνσταντίνος Γκιόνης κοίταξε μέσα από το κύριο σκοπευτικό του Leopard1A5 και έφερε τον πύργο – και το πυροβόλο – στην κατεύθυνση του σκοπευτικού παρατήρησης του αρχηγού του άρματος.
«Τον βλέπω! Τι κάνει;;;;...χαχαχαχα!!!» 
Το γέλιο ήταν αποτέλεσμα ενός «ανιχνευτή» ο οποίος προσπαθούσε να συρθεί μεταξύ δύο κτηρίων που σηματοδοτούσαν την νότια είσοδο του χωριού χίλια περίπου μέτρα μπροστά τους. Ήταν φανερό οτι δεν το είχε ξανακάνει καθώς «πάταγε» στα γόνατα με την πλάτη του στον αέρα σαν καμήλα.
«Να του ρίξω μια με το πολυβόλο; pleaseeeee! Στον κώλο! Μόνο μία! Χαχαχαχα!»
«Όχι, όχι... Δεν είναι πεζικάριος αλλιώς δεν θα τον βλέπαμε. Θα είναι συνάδελφος, και μάλλον ψάχνει διέξοδο απο το χωριό με ασφάλεια. Βαγγέλη είσαι οκ;»
«Ναί sabot απο ώρα» απάντησε ο γεμιστής, στον αρχηγό του πληρώματος πάνω και δεξιά του.
«Γιώργο μόλις ρίξουμε άνοιξε μηχανή, όπισθεν μέχρι το δρόμο, αναστροφή και ταχεία κίνηση μέχρι το σημείο που σου έδειξα οκ;»
«Ναι ναι»
«Σηκώθηκε!» είπε ο Κώστας.

Ο άντρας αφού σιγουρεύτηκε οτι δεν έβλεπε κανένα και δεν άκουγε τίποτα, σηκώθηκε στην μέση του δρόμου και έκανε νόημα προς τα πίσω του. Το πλήρωμα περίμενε διαταγές.

Ο ΑΠΜΑ είχε κολλήσει το κεφάλι του στο σκοπευτικό και δεν μίλαγε. Ο χρόνος περνούσε όπως πάντα αργά μέχρι την πρώτη επαφή, και ακατάπαυστα στη συνέχεια. Είχε διαταγές να καθυστερήσει την τουρκική προέλαση έξω απο τον Μ. Δέρειο. Η μετάθεση απο την ΙΠΒΑΛ προχτές ήταν απότομη και τον χειρότερο δυνατό λόγο : η θέση είχε ακόμα τα αίματα του προκατόχου ο οποίος αποκεφαλίστηκε από εχθρικό πυροβολικό στα πρώτα στάδια της εμπλοκής.

Το πυροβόλο φάνηκε πρώτο. Αργά ο οριζόντιος σωλήνας ξεπρόβαλε πίσω απο το δεξί σπίτι. Πίσω του αργά βγήκε η γωνία του πύργου. Γωνία.
«SABRA! Θα ρίξουμε ΔΥΟ βολές πριν φύγουμε. Κώστα στο ίδιο σημείο - προσπάθησε στον δακτύλιο»
«Τον έχω.» Το εκσυγχρονισμένο Μ60 είχε πυροβόλο των 120χιλιοστών ικανό να διατρήσει το Leopard από τα 4 χιλιόμετρα. Προχώρησε αργά και γύρισε μέτωπο προς το Leopard. Το Leopard ήταν θαμμένο μέχρι τον πύργο και με δίκτυ πάνω του. «Να ρίξω;» 
«Όχι! περίμενε να μπει μέσα ο πεζός» Μην ανοίξεις θερμικό… Ο ανιχνευτής κοίταξε μια ξανά προς το μέρος τους και ανέβηκε στο άρμα. Μπήκε στην θυρίδα μέχρι τη μέση γύρισε προς στα πίσω. Δύο άρματα! «Πυροβολητή Πύρ!»
«Βάλλω Τώρα!» Το άρμα τραντάχτηκε. Το sabot βγήκε απο τον σωλήνα του L7, άνοιξε το περίβλημα και ο πυρήνας βολφραμίου «πέταξε» στην απόσταση μεταξύ των δύο αρμάτων σε μισό δευτερόλεπτο. «Στόχος!»
Ακούστηκε το νέο βλήμα να γεμίζει το κλείστρο. «Πλήρες»
«Πύρ»
«Βάλλω Τώρα!»
Το δεύτερο sabot έφυγε 5 δεύτερα μετά το πρώτο. Το πλήρωμα δεν το ήξερε αλλά το πρώτο βλήμα είχε διατρήσει τον πύργο λίγο πάνω απο τον δακτύλιο. Η ράβδος του APFDTS αφού πέρασε τον πύργο, πέρασε μέσα από το γεμιστή και σταμάτησε στις θύρες αποθήκευσης . Το βλήμα είχε «σπάσει» τον γεμιστή του sabra στην μέση, με τέτοια ταχύτητα που εκτίναξε τα κομμάτια του. Το άνω μέρος του άτυχου άντρα είχε πολτοποιηθεί στην κλειστή θυρίδα στέλνοντας τα υγρά του στο πλάι και στα δύο άλλα μέλη του πύργου. Το δεύτερο sabot βρήκε λίγο πιο κάτω, πέρασε εκατοστά δίπλα απο την πρώτη τρύπα, τρύπησε τον δακτύλιο, πέρασε μέσα απο τον πύργο χωρίς να έχει χάσει καθόλου ενέργεια και μπήκε στην θυρίδα των πυρομαχικών τρυπώντας την χαλύβδινη θύρα της. 

 
Η έκρηξη ήταν εκκωφαντική. Τα πλαϊνά τοιχώματα της αποθήκης και το άνω μέρος, τινάχτηκαν και η έκρηξη αναλώθηκε προς τα έξω. Ένα μέρος της πέρασε απο την τρύπα εισόδου μέσα στον πύργο. Ο αρχηγός του άρματος εκτοξεύτηκε πάνω - χωρίς να έχει την θυρίδα κλειστή, κατέληξε στον δρόμο δίπλα στο άρμα, καψαλισμένος αλλά ζωντανός. Οι υπόλοιποι δύο σκοτώθηκαν στην θέση τους.
«Πυροβολητή συζυγές, πεζός, πυρ» 
Ο Κώστας απόρησε με τον ΑΠΜΑ αλλά δεν δίστασε. Θα τον έκανε και ο ίδιος εξάλλου. Γιατί να διαφέρει ο ΑΠΜΑ; «Βάλλω τώρα»

Το MG3 δίπλα στο L7 ξέρασε μια ριπή 20 βολίδων - αρκετές για να βρουν τον αρχηγό του SABRA στο χώμα. Το άρμα είχε ήδη βάλει μπρος και έφευγε προς τα πίσω με τον αρχηγό και τον πυροβολητή να κοιτάνε το χωριό - ο δρόμος είχε κλείσει και η αποστολή τους ήταν επιτυχής.

«Οδηγέ στοπ! Πυροβολητή άρμα μπροστά, μέσα από το παράθυρο του δεξιού σπιτιού»

«Είδον»

«Πλήρες»

«Πύρ»

«Βάλλω τώρα – Στόχος!»

«Ξανά»

«Πλήρες»

«Πύρ»

«Βάλλω τώρα – Στόχος!»

Τα δύο sabot είχαν περάσει από το παράθυρο στο πλαϊνό μέρος του πύργου του δεύτερου SABRA που είχε τρέξει να καλυφθεί πίσω από το πρώτο για να ψάξει για το ελληνικό άρμα. Το πρώτο βλήμα είχε περάσει μέσα από τον γεμιστή και τον πυροβολική και είχε βγει από την άλλη μεριά. Το δεύτερο βρήκε την αποθήκη από το πλάι και γρήγορα το άρμα είχε την τύχη του πρώτου.

«Πίσω Γιώργο όπως είπαμε»

Μια ακόμα έκρηξη ακούστηκε κοντά αυτή τη φορά – το ζεύγος τους έβρισκε και αυτό στόχους. Το άλλο Leopard 1 ήταν 200 μέτρα αριστερά και αυτό σε προετοιμασμένη θέση και παραλλαγμένο με αποστολή να καλύψει το γήπεδο του χωριού.
«95 απο 88, εχω εμπλοκή! Βοήθεια»
Η ξερή φωνή απο τον ασύρματο γέμισε τα ακουστικά τους.

«Γιώργο συνέχισε μέχρι να σου πω. Μην αλλάξεις κατεύθυνση! Βαγγέλη και Κώστα αναμείνατε»
«95 τέσσερα ΤΟΜΑ με πεζικό, εμπλέκω με συζυγές και το πενηντάρι! που είσαι;»
Ο ΑΠΜΑ γύρισε τον διακόπτη στο κράνος του από την ενδωεπικοινωνία στο δίκτυο της ίλης

«88 έρχομαι». Γύρισε αριστερά το σκοπευτικό του και μετά προς το χωριό: το 88 βάραγε κάτι αλλά αυτό το κάτι ήταν πίσω από ένα σπίτι… Τα σπίτια ήταν ελληνικά και κάποιος σε λίγο θα έχανε το δικό του... Ο Βαγγέλης φόρτωνε sabot μετά από κάθε βολή. «Γεμιστή αλλαγή σε heat! Και επανάληψη μέχρι να σου πω αλλιώς» 
Ο Βαγγέλης μπήκε σε λειτουργία. Τράβηξε το κλείστρο και έκανε τα χέρια του αγκαλιά σαν να έπιανε μωρό. Το βλήμα πετάχτηκε έξω και έπεσε με όλα του τα κιλά στα χέρια του. Με μαεστρία γύρισε το μωρό και το έβαλε στην ανοιχτή και αθωράκιστη αποθήκη στα πόδια του. Έπιασε δίπλα ενα heat και γυρνώντας το, γέμισε το πυροβόλο. «Πλήρες»
Ο ΑΠΜΑ πήρε τον έλεγχο εντωμεταξύ πατώντας τις σκανδάλες παλάμης, και γύρισε τον πύργο προς το σπίτι. «Βάλλω τώρα» είπε και πάτησε την σκανδάλη. Το βλήμα βρήκε το σπίτι στη μέση και το διάλυσε μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης. Θα είχαν πια εικόνα πίσω του – άφησε τις σκανδάλες παλάμης επαναφέροντας τον έλεγχο στον Κώστα. «Πυροβολητή ΤΟΜΑ εμπρός»
«Είδον»

«Πλήρες»
«Πυρ»
«Βάλλω τώρα» Το έκτο βλήμα της εμπλοκής έφτασε ένα ΤΟΜΑ στην μέση και το τίναξε σε κομμάτια. 
«Πίσω του και δεξιά, ΤΟΜΑ – ξανά!»

Η διαδικασία επαναλήφθηκε, και το άλλο ΤΟΜΑ έπεσε και αυτό θύμα του L7. 

«Συνέχισε με συζυγές στο πεζικό» Ο ΑΠΜΑ γύρισε το κουμπί ενδω επικοινωνίας προς την μεριά του δικτύου της ίλης  «88 απο 95! Ανέφερε κατάσταση!» Καμία απάντηση – επανέλαβε. Τίποτα. Γύρισε το σκοπευτικό προς το φίλιο άρμα αριστερά τους. Το 88 δεν έδειχνε να βάλλει ούτε καιγόταν. Μια μάζα ηταν πανω στο πενηντάρι. Όχι… «Γιώργο πορεία προς το 88 και πιάσε δίπλα του να μπορούμε να πηδήξουμε πανω του. Το βλέπεις;»
«Ναι ναι»
«Μόλις φτάσουμε Βαγγέλη και Κώστα βγαίνετε και κοιτάτε για τραυματίες»
Το Leopard ξεχύθηκε στο δρόμο και κάλυψε την απόσταση. Το πλήρωμα άνοιξε τις θυρίδες του πύργου. Ο ΑΠΜΑ βγήκε πρώτος και άρχισε να δουλεύει το πενηντάρι προς τα ΤΟΜΑ. Ο ΠΑΜΑ και ο ΓΑΜΑ πήδηξαν δίπλα. Ο ΑΠΜΑ δεν έβλεπε στο πλάι - χτυπούσε με κοφτές ριπές οτιδήποτε μπορούσε να κρύψει ένα άντρα πίσω του. Μάντρες και αυτοκίνητα έγιναν κομμάτια. Τα παιδιά γύρισαν μεταφέροντας ενα σώμα απο τα πόδια και τις μασχάλες. Πίσω τους άλλος ένας βγήκε απο την θυρίδα του οδηγού και πήδηξε στο σασί. Μονο δυο;;;;...
«Πάμε» είπε ο Κώστας. 
«Πιάστε τα πολυβόλα - Γιώργο γρήγορα στο σημείο συνάντησης. Κώστα τον πύργο συνέχεια μέτωπο προς το χωριό. Μπορεί να μας προλάβει κάποιος - αργήσαμε.» Ο Κώστας γύρισε το πύργο και συνέχισε την ακολουθία των ριπών. Ο Βαγγέλης δίπλα με το δεύτερο MG3 βαρούσε σε διαφορετικές κατευθύνσεις από το συζυγές. Ο ΑΠΜΑ άφησε το πενηντάρι και γύρισε προς το 88. Περίμενε μέχρι να δει την έκρηξη. Κάθε άρμα που εγκατέλειπαν το παγίδευαν – και ο Κώστας είχε αφήσει χειροβομβίδα δίπλα στα βλήματα. Η έκρηξη δεν άργησε, και η φωτιά θα έλειωνε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τον εχθρό - μαζί και τα δυο πτώματα. «Βαγγέλη τι έγινε;»
«Ο Νικολαΐδης, ο ΑΠΜΑ, απο ελαφρά όπλα. Ο Γκολές και ο Κομπωτής που φέραμε χτυπήθηκαν απο 25αρια. Ήταν χάλια μέσα – παντού αίματα. Ο Γκολές ήταν παντού... Ο οδηγός είναι οκ. Δεν τον ξέρω θα είναι έφεδρος.»
Το άρμα γύρισε πίσω στην σιωπή, εκτός του συνθηματικού κοντά στο παραλλαγμένο χώρο της ίλης. Το άρμα στάθμευσε δίπλα στο ασθενοφόρο και τα παιδιά έβγαλαν τον τραυματία και τον άφησαν στον γιατρό. Ο ΑΠΜΑ όρθιος έβλεπε την μεταφορά. Ο οδηγός του 88 είχε βγει και κοίταζε απο τη θέση του γεμιστή. «Ελπίζω να γίνει καλά. είναι καλό παιδί»
«Δεν τον ξέρω. Έχω δύο μέρες στην μονάδα.»
Ο οδηγός του 88 μέχρι τότε δεν είχε δει τον ΑΠΜΑ ούτε είχε σύνδεση με την ενδω επικοινωνία για να τον ακούσει. Γύρισε για να τον δει και ταράχτηκε λίγο - δεν το περίμενε. «Μου είπε ότι έχει και δύο μικρά»
«Ας ελπίζουμε να γίνει καλά.»
«Ναι. Πάω στον Αρχιλοχία να δω που θα με βάλει. Ευχαριστώ πολύ»
«Τίποτα. Δωσ’ του την θέση σας. Την θυμάσαι;"
«Δεν θα την ξεχάσω ποτέ μου φαίνεται…  Καλημέρα Επιλοχία» ο στρατιώτης πήδηξε κάτω. Ο ΑΠΜΑ τον ακολούθησε στο έδαφος, αφήνοντας το κράνος πάνω στο πύργο. Πήγε δίπλα στο πλήρωμά του «Παιδιά ανεφοδιασμό. Πάω στον ίλαρχο»

Το τζιπ με τις δυο κεραίες ήταν λίγο μακρύτερα. Ο ίλαρχος ήταν σκυμμένος πάνω από ένα χάρτη στο καπό και έτρωγε ένα σάντουιτς. 
«Με πρόλαβε ο Αρχιλοχίας με τα νέα. Φεύγεις σε 20 για εδώ. Ξανά μια από τα ίδια» Έδειξε σ το χάρτη με ένα δάχτυλο γεμάτο μουστάρδα, ο ΑΠΜΑ σημείωσε τη θέση στο μπλοκάκι του. «Τι χτυπήσατε;»
«Δύο SABRA, 4 ΤΟΜΑ»

Ο ίλαρχος χαμογέλασε – όχι άσχημα για δύο απώλειες. «Θα φέρουν ζεστό φαί σε λίγο. Να πάτε στον αρχιλοχία μόλις τελειώσετε να σας δώσει και καφέ. Α! ήρθε διαταγή. Έγινε ένα περιστατικό και άπαντες κουρευόμαστε γουλί» Ο Ίλαρχος κοίταξε τον ΑΠΜΑ διστάζοντας λίγο. «Τα μαλλιά πιάνουν φωτιά εύκολα και είναι δύσκολη μετά η δουλειά σε τραύματα κρανίου»
«Μάλιστα – θα το φροντίσω». Ο ΑΠΜΑ γύρισε στο άρμα. Είχε να κάνει έλεγχο σε 500 πράγματα, να φάει, να πάει τουαλέτα και να κόψει ΚΑΙ τα μαλλιά. Τα μαλλιά;;;; Οι άλλοι θα γελούσαν με τις ώρες.... Κρίμα οι μπούκλες....